ماده ۶۲ مکرر قانون مجازات اسلامی در خصوص سوء پیشینه چنین مشعر است :
| محکومیت قطعی کیفری در جرایم عمدی به شرح ذیل، محکوم علیه را از حقوق اجتماعی محروم می نماید و پس از انقضا مدت تعیین شده و اجرای حکم رفع اثر می گردد : ۱ ـ محکومان به قطع عضو در جرایم مشمول حد، پنج سال پس از اجرای حکم . ۲ ـ محکومان به شلاق در جرایم مشمول حد، یک سال پس از اجرای حکم . ۳ ـ محکومان به حبس تعزیری بیش از سه سال، دو سال پس از اجرای حکم . |
تبصره ۱ ـ حقوق اجتماعی عبارتست از حقوقی که قانونگذاری برای اتباع کشور جمهوری اسلامی ایران و سایر افراد مقیم در قلمرو و حاکمیت آن منظور نموده و سلب آن به موجب قانون یا حکم دادگاه صالح می باشد.
سوء پیشینه
از قبیل :
- الف ـ حق انتخاب شدن در مجالس شورای اسلامی و خبرگان و عضویت در شورای نگهبان و انتخاب شدن ریاست جمهوری .
- ب ـ عضویت در کلیه انجمنها و شوراها و جمعیتهایی که اعضای آن به موجب قانون انتخاب می شوند .
- ج ـ عضویت در هیاتهای منصفه و امنا .
- د ـاشتغال به مشاغل آموزشی و روزنامه نگاری .
- هـ ـ استخدام در وزارتخانه ها ، سازمانهای دولتی، شرکتها، موسسات وابسته به دولت شهرداریها، موسسات مامور به خدمات عمومی، ادارات مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان و نهادهای انقلابی
- و ـ وکالت دادگستری و تصدی دفاتر اسناد رسمی و ازدواج و طلاق و دفتر یاری .
- ز ـ انتخاب شدن به سمت داوری و کارشناسی در مراجع رسمی .
- ح ـ استفاده از نشان و مدالهای دولتی و عناوین افتخاری .
تبصره ۲ ـ چنانچه اجرای مجازات اعدام به جهتی از جهات متوقف شود در این صورت آثار تبعی آن پس از انقضای هفت سال از تاریخ توقف اجرای حکم رفع می شود .
تبصره ۳ ـ در مورد جرایم قابل گذشت در صورتی که پس از صدور حکم قطعی با گذشت شاکی یا مدعی خصوصی اجرای مجازات موقوف شود اثر محکومیت کیفری زایل میگردد .
تبصره ۴ ـ عفو مجرم موجب زوال آثار مجازات نمی شود مگر این که تصریح شده باشد .
تبصره۵ ـ در مواردی که عفو مجازات آثار کیفری را نیز شامل می شود همچنین در آزادی مشروط، آثار محکومیت پس از گذشت مدت مقرر از زمان آزادی محکوم علیه رفع میگردد .
الحاقی مطابق قانون اصلاح دو ماده و الحاق یک ماده و یک تبصره به قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۷
