ضوابط احراز سلامت جسمانی و روانی برای انواع گواهی نامه رانندگی

پیوست شماره ۲

ماده ۱: بینایی برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه های ۱و۲) و پایه ب (گروه ۱) و ویژه:

• حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح ۱۲/۱۰
• حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه.
• برای افراد تک چشمی حداقل قدرت بینایی ۹/۱۰ و میدان بینایی ۱۰۰ درجه، ضمن رعایت شرایط ویژه در وسیله نقلیه.

ماده ۲: بینایی برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲) و پایه پ (گروه ۱) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین نامه:

آیین نامه:

• حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح ۱۴/۱۰
• حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه.

ماده ۳: بینایی برای گواهی نامه های رانندگی پایه پ (گروه ۲) و پایه ت (گروه ۱و۲)

• حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح حداقل ۱۵/۱۰.
• حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه.

ماده ۴: آن دسته از بیماری هایی که نیاز به دریافت نظریه و تایید پزشک منخصص معتمد چشم را دارد:

• افراد دارای میدان بینایی دو چشمی بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ درجه.
• افراد مبتلا به کوررنگی چشم.
• افراد مبتلا به کاتاراکت (آب مروارید)
• افراد مبتلا به گلوکوم (آب سیاه)
• مبتلایان به بیماری شبکیه چشم.

ماده ۵: شنوایی

• حداکثر افت شنوایی قابل قبول بدون اصلاح در هر گوش تا ۴۰ دسی بل، برای گواهی نامه رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۱و۲)، پایه ت (گروه ۱و۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین نامه.
• در صورت کر بودن کامل یک گوش، حداکثر افت شنوایی قابل قبول با یا بدون اصلاح در گوش بهتر تا ۴۰ دسی بل، برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه ۱و۲) و پایه ب (گروه ۱) و ویژه.

ماده ۶: موارد ممنوعیت مطلق صدور و تمدید گواهی نامه رانندگی

اول: بینایی

• میدان بینایی دو چشمی کمتر از ۱۲۰ درجه برای انواع گواهی نامه رانندگی.
• افراد مبتلا به بیماری های Hamianopia bitemporal, Homonymous hemianopia برای انواع گواهی نامه رانندگی.
• افراد تک چشمی دارای قدرت بینایی کمتر از ۹/۱۰ برای انواع گواهی نامه رانندگی.
• افراد تک چشمی دارای میدان بینایی کمتراز ۱۰۰ درجه برای انواع گواهی نامه رانندگی.

• افراد تک چشمی با هر قدرت بینایی برای دریافت گواهی نامه رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲)، پایه پ (گروه ۱و۲)، پایه ت (گروه های ۱و۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین نامه.
• افراد مبتلا به کوررنگی شدی، دیپلوپیا (دو بینی) و فوریای عمودی برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲) پایه پ (گروه ۱و۲)، پایه ت (گروه ۱و۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین نامه.

دوم: شنوایی

• در صورت کر بودن کامل یک گوش و افت شنوایی بیش از ۷۵ دسی بل در گوش دیگر، برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه های ۱و۲)، پایه ب (گروه ۱) و ویژه.
• افت شنوایی بیش از ۷۵ دسی بل در هر دو گوش، برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲)، پایه پ (گروه ۱و۲)، پایه ت (گروه های ۱و۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین نامه.

سوم: اندام های حرکتی فوقانی و تحتانی

نوع ۱ – برای انواع گواهی نامه های رانندگی:

• فقدان مادرزادی یا قطع عضو یا فلج ( در صورتی که هیچگونه اصلاح در فرد و وسیله نقلیه عملا امکان پذیر نباشد) شامل موارد زیر:

1. هر دو اندام فوقانی (از ناحیه مچ)
2. انگشت شصت در هر دو دست.
3. یک اندام فوقانی و یک اندام تحتانی (از ناحیه مچ)
4. اندامی که برای عمل کردن یک کنترل دستی یا پایی وجود آن الزامی است.

• ابتلا به Quardriplegia
• ابتلا به دفرمیتی شدید.
• چرخش مهره های سرویکال به طرف راست و چپ کمتر از ۴۵ درجه.

نوع ۲ – برای گواهی نامه های رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲)، پایه پ ( گروه ۱و۲) و پایه ت (گروه ۱و۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین نامه:

1. قطع عضو زیر زانو منجر به پروتز اندام تحتانی.
2. قطع در قسمت قدامی پا، مفصل Metatarsophalangeal و پنجه بزرگ پا.
3. قطع، فلج یا ناتوانی کامل از یک شصت و دو انگشت در هر دست.
4. دارا بودن تنها یک بازو.
5. ابتلا به پاراپلژی.

چهارم: سایر موارد به شرح زیر برای انواع گواهی نامه های رانندگی

• افراد مبتلا به اختلالات تنفسی شدید (سطح ۴) و کلیه افرادی که برای رفع اختلالات تنفسی خود نیازمند استفاده از تجهیزات تامین اکسیژن در زمان رانندگی هستند.
• افراد مبتلا به اختلال شدید عملکرد قلب (طبقه ۴ از طبقه بندی عملکرد قلب)
• اعتیاد به انواع مواد مخدر، مواد و نوشابه های الکلی، استفاده از داروهای تخدیر کننده و یا محرک سیستم اعصاب و روان (CNS)
• افراد مبتلا به سایکوز حاد از هر نوع، بیماران (خلفی) Bipolar در فاز حاد.
• افراد مبتلا به صرع مسلم.

ماده ۷: موارد ممنوعیت مطلق برای صدور گواهی نامه رانندگی باید به تایید سه نفر پزشک متخصص مربوط رسیده باشد.

ماده ۸: هرگاه پزشک و افسر کارشناس عالی تصادفات و امور فنی راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تشخیص دهد که اشخاص مبتلا به ضعف بینایی یا شنوایی به کمک عینک یا لنز و یا سمعک و همچنین اشخاص دارای نقص عضو به کمک وسایل مصنوعی و یا با نصب تجهیزات مخصوص در وسیله نقلیه، به طور طبیعی قادر به رانندگی می باشند، صدور گواهی نامه به نام آنان در صورت جمع شرایط لازم دیگر، مانعی ندارد.

اما در متن گواهی نامه باید تصریح شود که فقط با عینک، لنز یا سمعک و یا چه نوع وسیله نقلیه ای می توانند رانندگی نمایند.

آزمایش عملی رانندگی از درخواست کنندگان دارای نقص عضو باید به وسیله سه نفر افسر کارشناس مذکور انجام پذیرد.

ماده ۹: ارزیابی انواع

1. اختلالات بینایی.
2. اختلالات شنوایی.
3. اختلالات غدد آندوکرین ( اعم از انواع دیابت نیازمند به درمان انسولینی و غیر انسولینی، هیپوگلیسمی غیر دیابتی، تیروئید، پاراتیروئید، هیپوفیز، اکرومگالی، آدرنال، چاقی، آنسفالوپاتی هپاتیکی).
4. اختلالات کلیوی.
5. اختلالات تنفسی.
6. اختلالات نورولوژیکی (مغز و اعصاب).
7. اختلالات حرکتی اندام های فوقانی و تحتانی.
8. اختلالات عصبی – عضلانی.
9. اختلالات قلبی و عروقی.
10. اختلالات فشار خون
11. اختلالات ناشی از مصرف دارو.
12. اختلالات روحی و روانی (اعصاب و روان)
13. اختلالات خواب (اعم از Sleep apnea و نارکولپسی)
14. عفونت ها.

احراز سلامت جسمانی و روانی رانندگان بر اساس دستورالعمل اجرایی است که پس از تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و با هماهنگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران برای اجرا به تمامی پزشکان انجام دهنده معاینات پزشکی درخواست کنندگان انواع گواهی نامه، ایلاغ می شود.

ماده ۱۰: پزشکان انجام دهنده معاینات درخواست کنندگان گواهی نامه رانندگی، ملزم به شرکت و کب موفقیت در دوره اموزشی “معاینات رانندگان” که به وسیله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار می گردد، هستند.