تهمت زنا و رابطه نامشروع چه حکمی دارد؟
سلام
برادرشوهرم به من تهمت زنا و پسرم که بعد از ۵ سال به دنیا امده را حرامزاده خطاب کرده و آبروی من را برده در صورتی که همسرم من و فرزندم را قبول دارد. درصورت شکایت کردن همسرم از برادرش ایا دادگاه ازمایش دی ان ای میگیرد؟ چه در انتظار برادرشوهرم هست؟
خیانت و داشتن روابط نامشروع یکی از اولین اتهام‌هایی است که همسران هنگام اختلاف
یکدیگر را به آن متهم می‌کنند و در قانون نیز شکایتی با عنوان روابط نامشروع به رسمیت شناخته شده و
از سوی قضات مورد رسیدگی و صدور حکم قرار میگیرد.
همسران هنگام بروز اختلاف‌های خانوادگی برای رسیدگی به شکایت‌هایشان یا به دادگاه خانواده مراجعه و دادخواست حقوقی ارائه می‌دهند یا
در مواردی خاص سراغ دادسرا و طرح شکایت کیفری می‌روند.
جرم رابطه نامشروع شکایتی است که می‌توان در تمام دادسراها آن را طرح و پیگیری کرد.
در شهر تهران دادسرایی تخصصی با عنوان دادسرای ارشاد نیز برای رسیدگی به این جرم تعیین شده که افراد می‌توانند
با مراجعه به این محل دادخواست خود را به این دادگاه تخصصی ارائه دهند، اما این مساله مانع از رسیدگی
به این شکایت در دادسراهای عمومی نیست.
البته گاهی دادسراهای مختلف چنین پرونده‌هایی را برای دادسرای ارشاد ارسال می‌کنند تا در آن محل مورد رسیدگی قرار گیرد،
اما در شهرستان‌ها این شکایت در دادسراها رسیدگی می‌شود.
شیوه رسیدگی هم مانند دیگر جرائم کیفری است و دادگاه با احضار متهم و بازجویی از وی وارد رسیدگی به
پرونده می‌شود.
نکته جالب توجه این است که بر خلاف دادگاه‌ها و دادسراهای دیگر که خبرنگاران با مجوزهای لازم امکان حضور در
جلسات دادگاه و تهیه گزارش از دادسراها را دارند، دادسرای ارشاد هیچ خبرنگاری را برای تهیه گزارش نمی‌پذیرد و درباره
پرونده‌هایی که در این دادسرا مورد رسیدگی قرار میگیرد نیز هیچ گونه اطلاع رسانی صورت نمی‌گیرد.
چنین مساله‌ای از نگاه مهاجری به این دلیل است که ممکن است بیان و گزارش چنین موضوع‌هایی باعث اشاعه فساد
و فحشاء شود و در نتیجه قبح این مسائل از بین برود.
به همین دلیل در اطلاع رسانی این پرونده‌ها نیز ملاحظه‌های فراوانی لحاظ می‌شود.
وقتی از بهروز مهاجری سوال می‌کنم زنان و مردانی که با در دست‌داشتن چنین شکایت‌هایی به دادسرا مراجعه می‌کنند، چه
نکاتی را در شکایت خود مطرح می‌کنند، پاسخ می‌دهد: «در بیشتر مواردی که موضوع شکایت رابطه نامشروع است، شاکی مدعی
می‌شود همسرش غیر از او با فرد دیگری نیز رابطه دارد.
گاهی نیز همسران داشتن چنین رابطه‌ای را به یکدیگر نسبت می‌دهند و هر دوی آنها علیه یکدیگر شکایت می‌کنند.
علت طرح چنین شکایت‌هایی نیز همیشه وجود چنین رابطه ای نیست بلکه در برخی موارد یکی از طرفین دچار توهم
است یا این‌که به خاطر بدبینی یا دوست داشتن زیاد، همسر خود را به این مورد متهم می‌کند.
در برخی موارد نیز همسران حریم خانواده را رعایت نمی‌کنند و با برخی رفتارهای خاص خود سبب بروز سوء ظن
در همسر خود می‌شوند.» در مطالب مربوط به ضرب و جرح خواندید که طرح شکایت در دادسرا چگونه انجام می‌شود
و برای اثبات آن به چه دلایلی نیاز است.
برای شکایت رابطه نامشروع نیز شیوه‌هایی همچون اقرار، شهادت، دلایل و مدارک، علم قاضی و اماره برای اثبات جرم وجود
دارد.
اقرار اولین و بدیهی‌ترین دلیل اثبات جرم است به این معنی که وقتی از فردی شکایتی شده و متهم به
انجام جرم است، در مقابل قاضی یا مامور نیروی انتظامی قرار بگیرد و با زبان خودش اعتراف کند که جرم
را مرتکب شده و بعد هم اقرار خود را با امضاء یا اثر انگشت تایید کند.
دلایل و مدارک نیز شیوه دیگری برای اثبات جرم است.
در قانون آیین دادرسی کیفری مشخص شده که گزارش و اعلام جرم باید مستند باشد و برای قاضی یقین حاصل
شود که جرم انجام شده است.
به گفته مهاجری قانون در خصوص این جرم و اثبات آن سختگیری خاصی دارد و در مواردی که فردی به
دیگری نسبت زنا دهد و نتواند این جرم را ثابت کند، مجازات سختی پیش بینی شده است.
به چنین جرمی‌در متون حقوقی «قذف» گفته می‌شود.
تعریف دقیق حقوقی این عبارت نیز چنین است: «قذف نوعی دشنام و به معنای متهم کردن شخصی به زنا یا
لواط است و در فقه اسلامی و حقوق کیفری ایران جرم دانسته می‌شود و قذف‌کننده به میزان ۸۰ ضربه شلاق
مجازات خواهد شد.
این مجازات برای این تعیین شده که افراد به سادگی چنین اتهامی به یکدیگر نزنند و صرف اختلافی کوچک آبروی
یکدیگر را نریزند، زیرا آن‌گونه که مهاجری می‌گوید، در دین اسلام آبروی فرد مومن مانند خون اوست و هرکس آبروی
مومنی را بریزد مانند این است که خون او را ریخته و به همین‌دلیل قانون برای چنین موضوعی این مجازات
سخت را پیش‌بینی کرده است.
در قرآن و در آیه۴ سوره نور نیز آمده است: «کسانی که زنان عفیف را به زنا متهم می‌کنند و
۴ شاهد نمی‌آورند ۸۰ ضربه تازیانه بزنید و از آن پس هرگز شهادتشان را نپذیرید که مردمی فاسق‌اند.» البته در
مواردی که شکایت رابطه نامشروع مستدل و دقیق باشد، به این شکایت‌ها به دقت رسیدگی و مرتکب آن مجازات خواهد
شد؛ اما با کسانی که بخواهند در این زمینه تهمت بزنند و حتی افرادی که به دروغ شهادت می‌دهند مورد
مجازات قرار می‌گیرند.
به همین سبب این قاضی دادگستری توصیه می‌کند افرادی که می‌خواهند چنین شکایتی را مطرح کنند، حتما باید عواقب این
کار را در نظر بگیرند و بی‌جهت به کسی تهمت نزنند.
شیوه‌هایی برای اثبات جرم در دنیای امروز و با پیشرفت فناوری دامنه ارتباط‌های انسانی نیز گسترش یافته است.
بسیاری از همسران با دیدن تلفن همراه همسرشان و خواندن پیامی‌کوتاه ممکن است نسبت به آنها مشکوک شده و تصور
کنند همسر آنها با فردی غیر از او رابطه دارد.
اما سوال اینجاست که آیا پیامک می‌تواند دلیلی بر وجود رابطه نامشروع باشد؟ پاسخ مهاجری به این سوال این گونه
است: «در چنین پرونده‌هایی علم قاضی بسیار مهم و موثر است.
پذیرفتن این مساله بستگی به نظر قاضی دارد و او شرایط و اوضاع و احوال را در نظر میگیرد.
ممکن است قاضی چنین مساله‌ای را به عنوان یک اماره بپذیرد و ممکن است قبول نکند.» برای شنود تلفن متشاکی
یا متهم علاوه بر اجازه قاضی پرونده، نیاز به اجازه قاضی ویژه‌ای نیز هستفیلم و عکس نیز از دیگر مواردی
است که از نظر برخی افراد ممکن است بتوان با آن رابطه نامشروع را ثابت کرد، اما نظر این قاضی
دادگستری چیز دیگری است: «در مورد چنین پرونده‌هایی اغلب شهادت شهود و اقرار به عنوان دلیل ارتکاب جرم مورد پذیرش
قرار میگیرد و فیلم و عکس ادله اثبات جرم تلقی نمی‌شوند و فقط ممکن است برای قاضی به عنوان اماره
و نشانه تقلی شود، زیرا مواردی وجود داشته که فیلم یا عکس ساختگی بوده و مونتاژ شده است تا آبروی
فردی ریخته شود.
چنین مسائلی نیز با توجه به پیشرفت فناوری براحتی قابل انجام است و به همین سبب قضات به چنین مسائلی
توجهی جدی ندارند.» سوال دیگری که در ذهن اغلب مخاطبان جام‌جم وجود دارد این است که آیا دادسرا در صورت
درخواست شاکی، دستوری برای بررسی پرینت پیامک‌های متشاکی خواهد داد؟ پاسخ مهاجری به این سوال نیز این‌گونه است: «برای شنود
تلفن متشاکی یا متهم در مراجع قضایی علاوه بر اجازه قاضی پرونده نیاز به اجازه قاضی ویژه‌ای نیز هست که
با عنوان قاضی شنود در دادگاه یا دادسرا حضور دارد.
قاضی شنود نیز فردی است که ابلاغ خاص و ویژه‌ای از ریاست قوه‌قضاییه دارد ولی بر اساس دستور مقامات عالی
قضایی، روال دادسرا و دادگاه این است که در پرونده‌های مربوط به مسائل اخلاقی قاضی رسیدگی کننده و قاضی ویژه
اجازه شنود را نمی‌دهند و به همین دلیل دادگاه در چنین مساله‌ای وارد نمی‌شود.» زنان و مردان در شکایت رابطه
نامشروع چه می‌گویند؟ وقتی این سوال را از مهاجری می‌پرسم، پاسخ می‌دهد: «در شکایت‌هایی که خانم‌ها علیه همسران خود مطرح
می‌کنند مواردی که سبب شکایت شده این‌گونه است که زنی آمده از همسر خود شکایت کرده که با زنی رابطه
نامشروع دارد، اما در بررسی دادسرا مشخص شده که رابطه شوهرش با یک زن دیگر صرفا رابطه کاری بوده است
و فقط در طول یک مسیر مشخص مرد همکار خانمش را سوار خودروی خود کرده و زن با دیدن این
صحنه از این مساله تلقی رابطه نامشروع کرده است.
در پرونده‌ای دیگر زنی از تلفن همراه همسرش پیامکی را پیدا کرده که از طرف دوست مذکر مرد ارسال شده،
اما چون الفاظ موجود در پیامک ناجور و مشکوک‌بوده، همسر مرد تصور کرده فرستنده آن یک زن بوده و این
تصور ایجاد‌شده که میان او و همسرش رابطه نامشروع وجود داشته است.
در مورد مردها نیز در یک پرونده زنی به دیدن پدر و مادرش می‌رفته و چون شوهرش سختگیری می‌کرده به
شوهرش چیزی نگفته و همسرش نسبت به این رابطه مشکوک شده است.
در پرونده ای دیگر زنی بدون اطلاع همسرش به خانواده خود کمک می‌کرده و این مساله سبب مشکوک‌شدن همسر و
طرح شکایت شده است.
یا در پرونده‌ای دیگر زنی بدون اطلاع همسرش به ورزشگاه می‌رفته و شوهرش وقتی خانه تلفن می‌کرده او جواب نمی‌داده
و حضور نداشته و این مساله سبب شکایت شوهر شده است.
در تمامی این موارد، ادعاهای شاکی بررسی و مشخص شده این ادعاها صحت نداشته است.» بر اساس این موارد مهاجری
به مخاطبان این مطلب توصیه می‌کند بهتر است همسران شرایط و اوضاع و احوال خود را در نظر بگیرند و
اگر روابط کاری یا مسائلی از این دست دارند، با صداقت آن را با همسر خود در میان بگذارند.
او همچنین به مساله «دفاع مشروع» نیز به عنوان یکی از مسائل مرتبط با این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید:
«در قانون بحثی با عنوان دفاع مشروع وجود دارد و معنی آن این است که اگر مردی همسر خود را
در حین ارتکاب عمل زنا با شخص دیگری ببیند می‌تواند هم مرد و هم همسر خود را بکشد.
این مساله نیز تنها در شرایطی قابل پذیرش است که مرد این دو نفر را اصطلاحا در یک فراش یعنی
روی تخت یا میز ببیند.
البته اگر مرد برای چنین کاری برنامه‌ریزی کند و برای همسرش توطئه یا دام بچیند، با قتل همسرش و فرد
دیگر مرتکب قتل شده و قصاص خواهد شد.
اگر هم به آنها صدمه‌ای جز کشتن بزند متناسب با آن مجازات می‌شود.» رابطه نامشروع میان زن و شوهر! شاید
برخی تصور کنند وجود رابطه زوجیت میان همسران به آنها اجازه می‌دهد تا در ملاءعام به یکدیگر به شکلی غیرطبیعی
ابراز محبت کنند.
جالب است بدانید در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی در ارتباط با جرایم و اعمال منافی عفت آمده است هر
کس علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، این کار او مجازات دارد و
به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شود و در صورتی که مرتکب
عملی شود که نفس عمل دچار کیفر نمی‌باشد مثل روبوسی زن و شوهر ولی عفت عمومی را جریحه‌دار نماید، فقط
به حبس از ۲ روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شود.
این مساله نشان می‌دهد روابط زن و شوهر در خارج از چارچوب حریم منزل از نظر قانون قبیح است.
البته قانون در رسیدگی به چنین جرائمی طبق گفته مهاجری همه شرایط و اوضاع و احوال را در نظر میگیرد
و تنها در صورتی مرتکب جرم را مجازات می‌کند که مشخص شود او سوء‌نیت داشته است.
مثلا اگر زن و شوهری بعد از یک سفر طولانی در فرودگاه با هم مواجه شوند، طبیعتا این مساله جرم
تلقی نمی‌شود، اما مواردی وجود داشته که مردی با همسر خودش و زنی دیگر در خانه‌ای تنها بوده و با
همسر خودش رفتاری را کرده تا در زن دیگر زمینه سوء‌استفاده ایجاد کند و قانون نیز با چنین مساله‌ای برخورد
کرده است.