امورى مانند تسهیل معاملات ملکى
این امور نیز تا حدودى مبهم است چرا که اگر منظور، تسهیل در امر خرید و فروش خانه و آپارتمان و زمین یا باغ باشد نمىتواند در شمار معاملات تجارى قرار گیرد زیرا بند ۱ ماده ۲ قانون تجارت بهطور صریح، خرید و تحصیل مال منقول را تجویز نموده است و ماده ۴ قانون تجارت هم معاملات غیرمنقول را تجارتى نمىشناسد. بنابراین به تصریح مواد مذکور تسهیل در امر خرید و فروش املاک یا معاملات غیرمنقول نمىتواند جزو عملیات تجارتى باشد. مگر اینکه بگوئیم منظور از تسهیل معاملات ملکی، اقداماتى در جهت اجاره دادن یا رهن املاک مانند خانه، مغازه، زمین، باغ یا آپارتمان مىباشد.
به هر حال با این سبک انشاء، منظور مقنن روشن نیست و این بند مبهم مىباشد.
تسهیل در امور مربوط به پیدا کردن خدمه
خدمه به اشخاصى مانند سرایدار، باغبان، راننده، نظافتچی، آشپز و کسانى که براى مراقبت و نگهدارى اطفال در غیاب والدین آنها استخدام مىشوند اطلاق مىگردد.
بنابراین اگر دز زمینه امور مزبور کسانى برابر ضوابط قانون تجارت بتوانند تسهیلاتى براى مردم فراهم نمایند و این کار شغل معمولى آنها باشد. اعمال آنها جزو عملیات تجارتى محسوب مىشود. گرچه در کشور ما چنین بنگاههائى رسماً تأسیس نگردیده است و در پارهاى موارد اشخاص بهطور رابطهاى و با معرفى آشنایان و بستگان ممکن است به این قبیل امور گمارده شوند.
تهیه ملزومات
منظور از تهیه ملزومات لوازم و اشیائى است که مورد لزوم مردم مىباشد مثل برنج، روغن، مرغ، گوشت، وسایل پاککننده، حبوبات، دستمال کاغذى و امثال اینها که معمولاً بهوسیله خانمهاى خانهدار از مغازهها و یا فروشگاهها تهیه مىگردد زیرا در بعضى از موارد افرادى بهعلت گرفتارى و کثرت مشغله، شخصاً قادر به تهیه و خرید آنها نمىباشند. وکیل به این جهت ممکن است از مسؤولین و مدیران فروشگاهها تلفنى درخواست نمایند که چند قلم از لوازم و چیزهاى مورد نیاز آنها را تهیه و به درب منزل ارسال دارند و وجه آن را دریافت کنند. چنین اقداماتى اگر بهطور مداوم و مستمر وسیله خدمه فروشگاهها به سفارشکنندگان رسانیده شود جزو مشاغل تجارتى بهحساب مىآید البته ملزومات منحصر به مواد غذائى نیست بلکه شامل تمام لوازم مورد لزوم مانند لامپ، ظروف پلاستیکی، وسایل شستشو، حوله، دمپائی، جوراب، انجام شستشوى لباس در خشکشوئىها، و سایر وسایل و لوازم زندگى از قبیل صابون، خمیر دندان، مسواک، واکس و غیره نیز مىشود.