عقد دائم : یکی از قوانین اسلام از دیدگاه مذهب جعفری این است که ازدواج میتواند به دو نحو صورت بگیرد:دائم و موقت. ازدواج موقت که در افواه «عوام» به نام «صیغه» مشهور شده از نظر قوانین اسلامى یک نوع قرارداد ازدواج است مانند ازدواج دائم اما این دو نوع ازدواج از جهاتی مشترک و از جهاتی با هم متفاوتند.
احکام عقد دائم
زنی که عقد دائم شده، حرام است بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود، هرچند با حقّ شوهر هم منافات نداشته باشد، مگر اینکه ضرورتی ایجاب کند یا ماندن در خانه برای او حرجی باشد، یا مسکن مناسب او نباشد، و باید خود را برای لذتهای جنسی که حقّ همسر است هر وقت که او میخواهد تسلیم نماید و بدون عذر شرعی از نزدیکی کردن او جلوگیری نکند و تهیه غذا و لباس و منزل زن و تهیه احتیاجاتش بر شوهر واجب است و اگر تهیه نکند چه توانائی داشته باشد یا نداشته باشد مدیون زن است و همچنین از حقوق زن است که مرد او را مورد اذیت و آزار قرار ندهد و با او بدون دلیل شرعی تندی و خشونت نکند.
اگر زن به وظایف زناشویی خود در برابر شوهر هیچ عمل نکند حقّ غذا و لباس و منزل بر او ندارد هرچند نزد او بماند و اگر گاهی از تسلیم در برابر خواستههای جنسی مشروع او سرباز زند ـ بنا بر احتیاط واجب ـ نفقهاش ساقط نمیشود و اما مهر او با عدم تمکین به هیچوجه ساقط نمیشود.
- مرد حق ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور کند.
مخارج زن در سفر اگر بیشتر از مخارج او در وطن باشد چنانچه با اذن شوهر سفر رفته باشد بر عهده شوهر است، ولی پول ماشین و یا هواپیما و مانند اینها و بقیه مخارجی که سفر کردن او متوقف بر آنهاست بر خودش میباشد ولی اگر شوهر مایل باشد که زن را سفر ببرد باید خرج سفر او را هم بدهد و همچنین اگر سفر ضروری از نظر شئون زندگی باشد مانند سفر برای معالجه.
زنی که خرج او بر عهده شوهر است و شوهر خرج او را نمیدهد میتواند خرجی خود را بدون اجازه از مال او بردارد و اگر ممکن نیست چنانچه ناچار باشد و نتواند به حاکم شرع شکایت برد و با کار کردن بخواهد مخارج خود را تهیه کند در موقعی که مشغول تهیه مخارج است اطاعت شوهر بر او واجب نیست.
مرد اگر مثلاً دو زن دائمی داشته باشد و پیش یکی از آنها یک شب بماند واجب است پیش دیگری نیز یک شب در ضمن چهار شب بماند و در غیر این صورت ماندن نزد زن واجب نیست بلی لازم است او را به طور کلی متارکه ننماید و اولی و احوط این است که مرد در هر چهار شب یک شب نزد زن دائمی خود بماند.
شوهر نمیتواند بیش از چهار ماه با زن جوان خود نزدیکی را ترک کند مگر آنکه نزدیکی برای او ضرر یا مشقت زیاد داشته باشد یا آنکه زن خود راضی به ترک آن باشد و یا آنکه در ضمن عقد ازدواج ترک آن را بر زن شرط کرده باشد و در این حکم ـ بنا بر احتیاط واجب ـ فرقی نیست میان اینکه شوهر حاضر باشد یا مسافر پس ـ بنا بر احتیاط واجب ـ جایز نیست سفر غیر لازم را بدون عذر و بدون رضایت همسر بیش از چهار ماه ادامه دهد.
اگر در عقد دائم مهر را معین نکنند، عقد صحیح است و چنانچه مرد با زن نزدیکی کند باید مهر او را مطابق مهر زنهایی که مثل او هستند بدهد و اما در متعه چنانچه مهر را معین نکنند هرچند از روی جهل یا غفلت یا فراموشی باشد عقد باطل میشود.
اگر موقع خواندن عقد دائمی برای دادن مهر مدت معین نکرده باشند زن میتواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکی کردن شوهر جلوگیری کند چه شوهر توانائی دادن مهر را داشته باشد چه نداشته باشد ولی اگر پیش از گرفتن مهر به نزدیکی راضی شود و شوهر با او نزدیکی کند دیگر نمیتواند بدون عذر شرعی از نزدیکی شوهر جلوگیری نماید.