یکی از سختترین چیزهایی که بیشتر والدین درگیر طلاق گزارش می کنند، این است که در واقع باید با کودکان نشست و صحبت با کودکان درمورد طلاق را مورد بحث قرار داد. بسیاری از بچههای بزرگتر ممکن است آگاه باشند که برخی تنشهادر خانواده وجود دارد و ممکن است طلاق را انتظار داشته باشند و ممکن است در مورد تصمیمات کمتر شگفت زده یا عصبانی باشند. سوالات رایجی که ممکن است بچهها هنگام صحبت در مورد طلاق از مادر و پدر صحبت کنند عبارتند از:
- چرا شما این کار را میکنید؟
- آیا شما دیگر، یکدیگر را دوست ندارید؟
- من کجا زندگی خواهم کرد؟
- چه زمانی میتوانم با هر یک از شما وقت بگذرانم؟
- طلاق به چه معنی است؟
- آیا شما از هم متنفرید؟
- آیا هنوز مرا دوست دارید؟
- من به دوستانم چه باید بگویم؟
- زندگی من در اثر این تصمیم چگونه تغییر خواهد کرد؟
صحبت با کودکان و پاسخ به این سوالات و ایجاد امنیت، عشق، اطمینان و حمایت برای کودکان در این دوره زمانی، ضروری است.
چه مقداری از اطلاعات، زیاد است؟
در حالت ایدهآل والدین باید با یکدیگر درباره صحبت با کودکان کنار بیایند و تصمیم بگیرند که چه اطلاعاتی را میخواهند با فرزندان خود در رابطه با طلاق به اشتراک بگذارند. به طور کلی کودکان فقط باید بدانند که چه چیزی به طور مستقیم در مورد آنها اعمال میشود که عبارتند از:
- جایی که زندگی خواهند کرد.
- چند وقت یک بار میتوانند هریک از والدین را ببینند.
- هردوی والدین فرزندان را دوست دارند، از آنها مراقبت میکنند و بخش مهمی از زندگی کودکان خواهند ماند.
- هر گونه تغییراتی که ممکن است در فعالیتهای خانه / مدرسه / فعالیتهای اضطراری آنها رخ میدهد.
- تغییرات سبک زندگی (مثل تعداد دفعات خارج از منزل غذا خوردن در هفته)
بچهها لازم نیست درباره موارد زیر اطلاعاتی داشته باشند:
- چرا یک نفر یک همسایه، والد یا شریک بد است؟
- هر گونه احساس، افکار یا عقاید منفی در مورد والد دیگر
- نقش دیگران (انسانها، امور وروابط دیگر) در طلاق
- جزئیات دقیق طلاق
- افشای مالی فراتر از اصول
- اطلاعات پرداخت پشتیبانی کودک
- اختلالات شخصیت والد دیگر
فرزندان بزرگتر ممکن است سوالات بالغانهای بپرسند ولی نباید نگاه آنها را نسبت به والد دیگر منفی کنیم. همه سوالاتی که کودکان میپرسند، نباید پاسخ داده شوند، حتی اگر تنها راه پاسخ دادن به آنها “نه” باشد. درست است که کودکان از ما جواب میخواهند ولی ممکن است با این جواب به آنها آسیب بیشتری وارد شده یا این که بیشتر درگیر مسئله طلاق شوند. اگر شما در رابطه با پاسخهای خود مصمم باشید، کودکان به زودی متوجه خواهند شد که شما تمایل ندارید درباره جرئیات طلاق صحبت کنید و به این ترتیب کمتر در رابطه با والد دیگر احساس تناقض میکنند.
صحبت با کودکان درباره طلاق
همه بچهها، باید با هم به گفتگو درباره طلاق با هر دوی والدین بپردازند. این تضمین میکند که کودکان و والدین همه اطلاعات را شنود میکنند و اطلاعات مستمر را به فرزندان میدهند. اگر بچهها اطلاعات مخلوطی از پدر و مادر دریافت کنند، اضطراب و سردرگمی در طول فرایند افزایش خواهد یافت. گاهی اوقات یک درمانگر خانوادگی، رهبر مذهبی، مشاور یا حتی یک عضو خانواده میتواند به عنوان یک واسطه یا مشاور خانواده به این گفتگوهای دشوار کمک کند. سناریوی بدتر این است که در مورد همه چیز بحث نداشته باشیم، که باعث میشود فرزندان سردرگم شده و استرس بالایی تحمل کنند. خواندن یک کتاب درباره طلاق با فرزند شما نیز ممکن است کمک کند. از کتابدار یا مشاور مدرسه بخواهید که فهرستی از کتابهای طلاق که مخصوص کودکان تهیه شده است، را برای شما تهیه کنند.
گوش دادن فعال
گوش دادن فعال در صحبت با کودکان یک مهارت حیاتی در برقراری ارتباط است. این فرآیند استفاده از تمام تواناییهای بینایی و شنوایی شما است تا بدانید که شخص دیگر، واقعا چه چیزی را میگوید و منظورش چیست. گوش دادن فعال به بچهها که ممکن است قادر به بیان منظورخود با کلمات نباشد، حیاتی است. در هنگام صحبت کردن در مورد طلاق به نشانههایی از استرس، اضطراب و حواسپرتی که ممکن است نشان دهد که کودک آماده یا مایل به شنیدن و جذب اطلاعات نیست، دقت کنید.
والدینی که از مهارتهای شنیداری استفاده میکنند، باید:
- با کودک در محیطی راحت و به دور از حواسپرتی به صحبت بپردازند.
- تلویزیون، تلفن، پیجر، کامپیوتر، هدست یا سایر دستگاهها را خاموش کرده و فقط روی کودک تمرکز کنند.
- ارتباط برقرار کردن و اجازه دادن به کودک برای بیان آنچه که احساس میکنند، حتی اگر آن چیزی نیست که والدین میخواهند بشنوند.
- پرسشهای بدون قضاوت برای روشن شدن و اطلاعات بیشتر بپرسند.
- هرگز از کودک انتقاد نکنند یا آنها را بیاهمیت جلوه ندهند.
- احساسات کودک را مطمئن کرده و سوء تفاهمها یا سوالات خود را با روش صحیح و حمایتی روشن کنند.
تمرکز بر آینده
صحبت با کودکان درباره آینده و خاتمه دادن گفتوگو ها با صحبت درباره اهداف آینده، واقعا به کودکان کمک میکند. البته که آنها در حین صحبت برای گفتوگو راجع به حال و گذشته نیز به زمان نیاز دارند. گفتوگو میتواند درباره رابطه پدر و مادر، چگونگی رشد و بهبود آن و همچنین مثبت نگریستن به آینده باشد. کودکان از رفتار و گفتار والدین الگو میگیرند پس بهتر است هنگامی که با کودک خود صحبت میکنید، الگوی خوبی برایش باشید.
به کودکان اجازه دهید تا در زندگی خود نقش داشته باشند. بچهها دوست دارند در برنامهریزی و فعالیتهای خود دخالت کنند، بنابراین از این به عنوان راهی برای درگیر شدن در زمانشان با شما در خانهتان استفاده کنید. به جای صحبت کردن در مورد گذشته، نگاهی به آینده و سنتها و فعالیتهای جدید که با هم می توانید از آنها لذت ببرید، داشته باشید.