تهدید به افشای اطلاعات شخصی

تهدید به افشای اطلاعات شخصی جرم میباشد.

قانون مجازات اسلامی، در ماده 745 (ماده 16 قانون جرائم رایانه ای) افشای اسرار خصوصی دیگران را جرم دانسته و مجازات آن را تا 2 سال حبس و جزای نقدی در نظر گرفته است.

البته رازهای خصوصی در قانون ایران بصورت مشخص تعیین نشده و صرافا” در ماده 8 قانون “احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی” نامه ها، عکس ها، نوشته ها و فیلم های خصوصی را از مصادیق بارز آن دانسته است.

در رویه های مربوط به قوانین قضایی و نظام های عرفی، این دایره اسرار شخصی از این گسترده تر است و نسخه های پزشکی، احکام و قرارهای دادگاهها و سندهای مالی هم در این زمره قرار می گیرند.

تهدید کردن به انجام دادن عملی که ممکن است موجب ضرر و بی آبرویی و یا شرافتی یا افشای اسرار و رازهای خانوادگی گردد، چه تهدید کننده به این واسطه، تقاضایی مال به قصد اخاذی کرده و یا نکرده باشد، جرم مستقل و جداگانه ای است که براساس ماده 669 قانون مجازات اسلامی تا 2 سال حبس و یا تا 74 ضربه شلاق برای آن در نظر گرفته شده است.

لذا همین که کسی شما را تهدید به افشای اطلاعات شخصی (شامل عکس ها، متن چت ها، صدای ضبط شده، فیلم و…) کرده، حتی اگر هرگز آن عمل را هم انجام ندهد (که اکثریت مواقع این تهدیدات هرگز عملی نمی شوند) ارتکاب جرم “تهدید” از سوی او قطعی و برای شما قابل شکایت و پیگیری است.

یعنی حتما نیاز نیست که فرد بعد از تهدید، مثلا اطلاعات خصوصی را افشا کند پس همینکه تهدید هم کند جرم محقق شده است.

برخلاف تصور عموم که متن گفتگو در تلگرام، فیس بوک، اینستاگرام وشبکه های اجتماعی دیگر و نیز ایمیل، صدای ضبط شده و فیلم را جزو دلایل قابل استناد به شمار نمی آورند  قانون “ادله الکترونیک” را به رسمیت شناخته است.

پبنابراین اگر کسی شما را در شبکه های فضای مجازی از قبیل تلگرام و وایبر، فیس بوک، ایمیل و تلفن همراه تهدید کرده است بدانید تمام این محتوا در دادگاه به عنوان دلیل از شما بر علیه شخص تهدید کننده پذیرفته خواهند شد.

دادگاه با مکانیسم مشخصی که توسط کارشناسان حوزه فناوری اجرا خواهد شد صحت مدارک شما را بررسی کرده و در صورت تأیید، ملاک و مبنای صدور حکم قرار خواهد گرفت.