چشم‌ها را بر واقعیت‌ها نبندیم و آنچه را که دوست داریم به عنوان واقعیت‌ها بر زبان جاری نسازیم، بلکه برای آنچه که دوست داریم و می‌پسندیم، تلاش عالمانه و عاقلانه کنیم.
در این مقاله چند راهکار کپسول وار برای سر و سامان دادن به آن مشکلات را برای تان بگوییم.
آموزش وظایف و امور مربوط به هدفمند نمودن روابط زن و شوهر
بدون آموزش به هدف نمی‌رسیم. خسارت می‌بینیم و از هدف دور می‌شویم. پشیمان می‌شویم .هر چه سرعت و شتاب بیشتر باشد انحراف و فاصله گرفتن از هدف نیز بیشتر خواهد شد بدون آموزش، بلاتکلیف – دهن بین – متزلزل – نگران و مضطرب خواهیم بود.
| تسکین و تربیت از اصلی‌ترین کارکردهای ازدواج و تشکیل خانواده به شمار می‌آیند. که بدون آموزش و فراگیری وظایف و تکالیف خود نه به تسکین و آرامش می‌رسیم و نه توان و مهارت تربیت خود و فرزندان را خواهیم داشت. به راستی از 24 ساعت شبانه روز چه میزان به مطالعه و آموزش مهارت‌های زندگی زناشویی اختصاص می‌دهیم. چه مقدار از درآمد و سرمایه خود را صرف خرید محصولات فرهنگی می‌کنیم البته مطالعه نه برای مدرک و منصب بلکه برای درک و معرف. مگر در قرآن به عنوان آئین نامه زندگی نمی‌خوانیم: چیزی که نسبت به آن آگاهی ندارد دنبال نکن نظر نده و نیز اگر در آموزه‌های معلم بشریت رسول گرامی اسلام نیامده که: جوینده دانش[و روش زندگی] نمی‌میرد تا آنگاه که به اندازه زحمتش از خوشبختی بهره گیرد. |
دردناک‌ترین این است که ما برای کیک پزی، خطاطی، رانندگی، حتی برای باغبانی و گاوداری و مرغداری باید آموزش ببینیم و کلاس و CD و کتاب داشته باشیم امّا برای ارتباط عاشقانه و پایدار با همسر به طور خود سر و بدون آموزش عمل می‌کنیم.
برای 50، 60 سال زندگی با یک غیر هم جنس لااقل 50 ساعت آموزش و مطالعه اختصاص نمی‌دهیم. سه بار سفره برای شکم پهن می‌کنیم و ساعت‌ها در آشپزخانه با وسواس و دقت تمام سعی در آماده سازی غذای شکم خود، همسر و فرزندانمان می‌کنیم. برای تهیه مواد اولیه آن ساعت‌ها در اداره و کارخانه و اجتماع کار می‌کنیم و زحمت می‌کشیم. امّا برای اندیشه و فکر و فرهنگ و آموزش مهارت‌های زندگی در خانه و خانواده کم‌ترین هزینه و حوصله را اختصاص نمی‌دهیم.
وقتی حوصله و هزینه‌ای برای آموزش و تهیه و بهره گیری از محصولات فرهنگی (کتاب و سی دی‌های آموزشی و خانوادگی و…) اختصاص ندهیم باید در آینده نه چندان دور بخش مهمی از درآمد و ثروت و سرمایه مادی و غیرمادی خود را صرف درمان بیمارهای جسمی و روانی ناشی از اضطراب و استرس و درگیری‌های آزاردهنده و فرساینده زناشویی بنماییم
وقتی شک را بر شعور، معیشت را بر معرفت و جسم را بر روح و روان ترجیح دهیم. باید انتظار بالا رفتن آمار طلاق و تشدید تنش‌های خانوادگی را هم داشته باشیم. بسیاری از زنان و مردان برای حلّ مشکلات زندگی کاهش تنش‌های و تلخی‌های خانوادگی به رمال و فالگیر و جن گیر و دعانویس‌هایی که خود اعتقادی به دین و ارزش‌های دینی ندارند مراجعه می‌کنند. طی گزارشات مستند گاهی برخی از رمال‌ها و فالگیرها بیش از اساتید روان پزشکان و روانشناسان و مشاوران خانواده درآمد کسب می‌کنند.
همسرتان را بهترین دوست خود بدانید
گفتم او کیست؟ گفت برادرم. گفتم کِی دوستت میشه؟ او کیست مادرم؟ کِی دوستت میشه؟ گفتم: آن خانم چه نسبتی به تو دارد؟ گفت او همسر منه! گفتم: کِی دوستت میشه!
پس قلّه ارتباط، دوستی است. البته آن دوستی و ارتباطی که بر مبنای فطرت پاک و نیت خدایی سامان می‌یابد.
اساساً از نظر اسلام و قرآن پیوند مقدس ازدواج با هدف دوستی، صمیمیت و مودّت صورت می‌گیرد. آنجا که می‌فرماید:
«و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجاً لتسکنوا الیها و جعل بینکم مودّه و رحمه (روم / 21).»
| از نشانه‌های خداست که برای شما از جنس خودتان جفت و همسرانی آفرید تا در کنار آن‌ها آرامش یابید و میان شما دوستی و رحمت قرار داد. |
رسول مکرم اسلام(ص) درباره قدر و قیمت دوستی زن و شوهر می‌فرماید:
| هر چه ایمان بنده افزایش یابد عشق وی به زنش بیشتر می‌شود |
همچنین، امام صادق(ع) دوستی و صمیمیت با همسر را یکی از مشخصه‌های دوستداران اهل بیت(ع) دانسته و می‌فرماید:
| هر کس دوستدار ما (خاندان عصمت و طهارت) باشد به همسرش بیشتر اظهار دوستی می‌کند |
جالب است این واقعیت تلخ را تکرار کنیم که گاهی بعضی از آقایان ابراز محبت و دوستی را به زبان جاری نمی‌سازند و خدمات و خرید و تأمین معیشت خانواده را نشانه علاقه و دوستی می‌دانند. در حالی که آنچه در دل است باید بر زبان نیز جاری شود. حتی دوستی با خدا نیز می‌بایست در قالب نماز و دعا بر زبان جاری و در رفتار نمایان شود.
اینجاست که رسول خدا(ص) تأکید می‌فرمایند:
| اگر به همسرت بگویی دوست دارم تا پایان عمر فراموش نمی‌کند |
