اگر ارزش اوراق بهاءدارى که به‌صورت اعتبارى خریدارى شده به پائین‌ترین حد قانونى کاهش یابد. کارگزار سرمایه‌گذار اخطار افزایش سپرده مى‌دهد.
اخطار افزایش سپرده
کارگزار بدین ترتیب به مشترى اعلام مى‌کند که پول بیشترى براى تکمیل سپرده لازم است. اگر سرمایه‌گذار نتواند پول اضافى را طى دو روز تهیه کند کارگزار باید اوراق بهاءدار سرمایه‌گذار را تبدیل به وجه نقد نموده تا سرمایه موجود در حساب را به سطح لازم برساند. نقد نمودن اوراق بهاءدار مشترى که به‌صورت اعتبارى خرید مى‌کند آسان است. چون مشترى براى وامى که مى‌گیرد اوراق بهاءدار خود را به‌عنوان وثیقه مى‌سپارد. اگر پس از افزایش سپرده فروش اجبارى یا بازپرداخت وام، مبلغى در حساب مشترى باقى بماند، قابل پرداخت به مشترى خواهد بود.
تعیین حد کاهش قیمت سهام
بورس نیویورک براى اخطار افزایش سپرده به سرمایه‌گذاران، مقررات خاصى را تدوین نموده است. مطابق این مقررات زمانى‌که سرمایهٔ موجود در حساب کمتر از ۲۵ درصد ارزش بازار باشد باید اخطار افزایش سپرده داده شود. در مورد سرمایه‌گذار فوق وقتى ارزش بازار اوراق بهاءدار کمتر از ۶۰۰۰ دلار شود ارسال اخطار افزایش سپرده ضرورى است.
به‌عبارت دیگر وام اعطائى کارگزار نمى‌تواند بیشتر از ۷۵ درصد از ارزش بازار باشد. و وام ۴۵۰۰ دلاری، ۷۵ درصدِ ارزش بازارِ ۶۰۰۰ دلار مى‌باشد. در عمل اکثر کارگزاران نرخ‌هاى سپرده بیش از ۲۵ درصد که توسط بورس نیویورک تعیین شده به‌کار مى‌برند.
دلیل استفاده از خرید اعتبارى این است که به سرمایه‌گذار اجازه مى‌دهد تا سود ناخالص را به اندازه معکوس نرخ سپرده افزایش دهد. اگر نرخ سپرده یک‌دوم (۵۰ درصد) باشد سود ناخالص ۲ برابر و اگر یک‌سوم (۳۳ درصد باشد. سود خالص ۳ برابر مى‌شود) ریسک عمده‌اى که وجود دارد این است که اگر قیمت سهام کاهش یابد زیان نیز به همین ترتیب چند برابر مى‌شود. یکى دیگر از معایب این روش این است که بدون توجه به افزایش یا کاهش قیمت سهام نرخ بهره ثابت است. به‌طور کلى معامله اعتبارى سود و زیان، پتانسیل سرمایه‌گذار را افزایش مى‌دهد.
