مهری جعفری، وکیل، فعال حقوق بشر در زمینه زنان و کودکان، شاعر و نویسنده مقیم لندن است که چهار روز از خبر مفقودی او در ارتفاعات 7439 متری رشته کوه تین شان و قله پوبدای در مرز قرقیزستان و چین در فضای مجازی گذشته بود و امدادگران هم سرنخی پیدا نکرده بودند، سرانجام با گزارش دو شاهد مجارستانی و یک کوهنورد ایرانی-بریتانیایی عضو گروه کوهنوردی آرش که پس از چند روز در همان محل حاضر شدند، در روز 13 مرداد ماه مشخص شد که ایشان از ارتفاعات 2 هزار متری بالای یخچال به پایین دره سقوط کرده و تنها وسایل کوهنوردی و کیسه خواب همراهش یافت شده است.
مهری جعفری، وکیل کوهنورد و فعال حقوق بشر
خانم جعفری فارغ تحصیل رشته حقوق از دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی بود و برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد راهی لندن شد. او همچنین بعد از گذراندن دوره‌های کارآموزی به شغل وکالت در این کشور مشغول شد. مهری جعفری با سابقه بلندی در زمینه نوشتن داستان و شعر، همواره در یاد طرفدارانش باقی خواهد ماند.
از مجموعه اشعار او می‌تواند به کتاب شعر بی هیچ ترسی از جاذبه که در سال 1385 منتشر شد، اشاره کرد و همچنین مجموعه‌ای که قرار بوده به زودی روانه بازار شود با عنوان می‌خواهم سازم را کوک کنم. در زمینه حقوقی، ایشان صاحب اثری با عنوان قانون در کوهستان هستند که در بحث حقوق ورزشی، کتاب مفید و تازه‌ایست و در سال 2008 نشر مشگی آن را به چاپ رسانده است.
خانم جعفری دبیر نشریه الکترونیکی انجمن معلولین ایرانی مقیم بریتانیا و از داوران جایزه شعر زنان ایران (خورشید) نیز بوده است.
او تلاش‌های بسیاری در زمینه حقوق زنان و کودکان در عرصه بین‌المللی و در راستای حقوق بشر انجام داد که بخشی از آن در مقالات، مصاحبه‌ها، تحقیقات و کنفرانس‌های وی به جا مانده است.
زندگی پر شور و شوق مهری جعفری فقط به عالم حقوق و ادبیات و خواندن و نوشتن محدود نمی‌شود بلکه او از سن 17 سالگی و قبل از آن که وارد دانشگاه شود، به طور حرفه‌ای کوهنوردی را آغاز کرد. در کارنامه درخشان ورزشی او اشاره به این موضوع شده است که مهری جعفری، اولین زن ایرانی است که توانسته به ارتفاعات دو قله 7 هزار متری در قزاقستان و قله خان تنگری با ارتفاع 7010 صعود کند. این یک صعود انفرادی و فنی به حساب می‌آید که نیاز به تخصص و قوای بدنی بالایی دارد. آخرین صعود او قبل از این حادثه متعلق به قله آتشفشانی ۶ هزار و ۳۸۰ متری پاریناکوتا در رشته کوه‌های آند، بود.
از مصاحبه‌های به جا مانده با خانم جعفری می‌فهمیم که کوهنوردی برای او نه فقط یک ورزش سخت بلکه یک سبک زندگی بود. به نظر ایشان عرصه وکالت و جامعه حقوقی نیاز به قوای جسمانی و فکری و تحمل بالایی دارد، برای حفظ جنگندگی و توان مبارزه در این شغل آن هم در جامعه‌ای مردسالارانه که قدرت را مختص به آقایان می‌دانند، شروع به کوهنوردی و ادامه آن به منزل راهی برای مبارزه به شمار می‌رفت. مهری جعفری به همراه زنان کوهنورد دیگر از قفس زندگی پرتلاطم شهری به کوه‌ها پناه می‌بردند تا ببینند جهان بزرگ‌تر از آن چیزی است که اطراف ما را احاطه کرده است.
برای شادی روح ایشان طلب مغفرت و آمرزش می‌کنیم و شاید بهترین مرگ آن باشد که آدمی در راه علاقه‌اش از این جهان رخت بربندد.