تعیین اجاره بها بر اساس عرف منطقه

تعیین اجاره بها همیشه مهم‌ترین مسئله بین موجر و مستاجر است و موجر همیشه حق به جانب رفتار می‌کند و ادعا دارد که می‌تواند هر رقمی را برای اجاره بها تعیین کند و مستاجر حق اعتراض نسبت به آن را ندارد. در صورتی که از آن راضی نباشد می‌تواند ملک یا ساختمان را ترک کرده و محل دیگری را برای خود برگزیند. موجر و مستاجر می‌توانند باهم به توافق برسند تا مشکلات نیز بیش از این زیاد نشود. در این مقاله، به چند روش مرسوم برای تعیین اجاره بها اشاره می‌کنیم، امیدواریم مطالعه این مقاله به شما در مورد اجاره بها، دید روشنی بدهد طوری که طرفین به امضای قرارداد راضی باشند.

نرخ تورم ملاکی موثر برای تعیین اجاره بها

در اول هر سال، حقوق کارمندان دولتی و خصوصی بر مبنای تورم افزایش می‌یابد. برهمین اساس موجران نیز مبلغ اجاره را افزایش می‌دهند تا بتوانند گذران زندگی کنند. به همین دلیل است که موجران هر سال به مبلغ اجاره سال قبل، ۳۰ درصد اضافه می‌کنند.

البته خیلی از بر سر تعیین اجاره با این روش مخالف هستند و در مقابل آن مقاومت می‌کنند. در سال‌های گذشته موجران با این روش ، مبلغ اجاره بها را تعیین می‌کردند.

روش تعزیراتی

روش تعزیراتی در دو سال گذشته به اجرا درآمد، البته خیلی از کارشناسان مسکن بر این باور بودند که این طرح عملیاتی نیست و شکست می‌خورد. اداره تعزیرات اجاره بها را تعیین می‌کرد و مبلغ آن به قدری زیاد بود که مستاجران قادر به پرداخت آن نبودند.

اداره تعزیرات بر اجاره نظارت می‌کرد و برخی مواقع اجاره بها به قدری افزایش پیدا می‌کرد که مستاجران قادر به پرداخت‌ آن نبودند.
مبلغ اجاره بها در سال ۹۰، بین ۷ تا ۹ درصد افزایش داشت، و در سال ۹۱ هم حدود ۱۳ تا ۱۵ درصد افزایش را نشان می‌داد، البته به گفته مسئولین دولتی، انصاف و عدل مبنای تعیین اجاره بها در این روش است. در روش تعزیراتی مبلغ اجاره بها کمتر از ۳۰ درصد افزایش می‌یابد.

تعیین اجاره بها براساس عرف منطقه

در بسیاری از مناطق، با این روش، مبلغ اجاره بها را تعیین می‌کنند. در این روش، براساس میانگین قیمت‌های واحد مسکن در نقاط مختلف، اجاره بها تعیین می‌شود. مستاجر در این روش دست بالا را دارد و می‌تواند به موجر در صورت افزایش غیرمنطقی اجاره بها‌، اعتراض کند.

در این روش، موجر باید کسادی بازار مسکن را قبول کند و مبلغ اجاره بها را افزایش ندهد. در بسیاری از مناطق بخاطر قدرت مالی کم مستاجرین، مبلغ اجاره بهاء افزایش داده نمی‌شود.
در این روش، موجر باید با توجه به عرف منطقه، اجاره بها را تعیین کند در غیر این صورت کسی ملک او را اجاره نخواهد کرد. عرف منطقه همان رقمی است که مشخص شده و بسیاری از موجران مبلغ را دریافت می‌کنند.

قراردادهای منعقد شده در مشاورین املاک به عنوان عرف منطقه شناخته می‌شود و قیمت‌های مندرج در آگهی‌ها و مشورت گرفتن از همسایه‌ها و متکی به ارقام پیشنهادی آن‌ها درست نیست و نمی‌تواند مبنایی برای تعیین اجاره بها باشد. همیشه و در همه حال رقم پیشنهادی و رقم دریافتی اجاره بها خیلی باهم تفاوت دارند.

اجاره بها براساس مترمربع

اجاره بها براساس مترمربع جدیدترین روشی است که به تازگی موجرین به آن توجه می‌کنند. موجران براساس هر مترمربع مبلغی را مشخص می‌کنند، مبلغ مشخص شده نیز خیلی زیاد خواهد بود بنابراین مستاجران هم از آن استقبال نخواهند کرد و به تدریج کنار گذاشته خواهد شد.

در این روش، به طور مثال، خانه‌ای به متراژ ۷۰ متری، ۵۰ تا ۷۰ میلیون تعیین می‌شود. البته بهترین روش برای تعیین اجاره بها ، استفاده از مترمربع به عنوان معیار و مبناست. بسیاری از هزینه‌های مسکن براساس مترمربع تعیین و پرداخت می‌شود. مالکان باید با این روش، مبلغ اجاره بها را تعیین کنند.

تناسب مبلغ رهن و اجاره بها، آخرین راه حل برای تعیین اجاره بها

تناسب یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای تعیین اجاره بهاست. به طور مثال مبلغ اجاره برای یک خانه نوساز ۲۰۰ متری در محله‌ای با قیمت ۵ میلیون تومان با این تناسب مشخص می‌شود:
(۲۰۰×۵)/۴=۲۵۰.۰۰۰۰ تومان

هر چقدر عمر ساختمان بیشتر باشد عدد بدست آمده به ۶ تقسیم خواهد شد. البته موجرین برای افزایش مبلغ اجاره بها با این روش خیلی تلاش کردند ولی تلاش‌ها آن ها مثمرثمر واقع نشد. اگر دوست دارید که مبلغ اجاره را به رهن یا رهن را به اجاره بها تبدیل کنید، این تناسب را بخاطر داشته باشید.