دستورالعمل اجرایی ماده ۱۴ قانون اصلاح قانون بیمه اجرایی مسئولیت مدنی

دستورالعمل اجرایی ماده ۱۴ قانون اصلاح قانون بیمه اجرایی مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث

وزارت امور اقتصادی و دارایی – بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران

وزیران عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک در جلسه مورخ ۱۳۸۹/۶/۲۱ بنا به پیشنهاد شماره ۶۲/۹۵۰۷۸ مورخ ۱۳۸۸/۷/۱۸ وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد ماده (۱۴) قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث – مصوب ۱۳۸۷ – و با رعایت تصویب نامه شماره هـ۴۵۲ت/۲۴۶۹۹۰ مورخ ۱۳۸۷/۱۲/۲۸ دستورالعمل اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمودند:

تعاریف و کلیات

ماده ۱: در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

الف – قانون: قانون اصلاح بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث – مصوب ۱۳۸۷-
ب – بیمه مرکزی: بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران
پ – صندوق : صندوق تامین خسارت های بدنی، موضوع ماده (۱۰) قانون
ت – وسیله نقلیه: هر نوع وسیله نقلیه موتوری که برروی زمین یا ریل حرکت می کند.
ث – هر شخصی که به سبب حوادث وسایل نقلیه موضوع قانون دچار زیان های بدنی یا مالی می شود، وکیل قانونی یا اولیای دم در صورت فوت وی به استثنای راننده مسبب حادثه.
ج – خسارت های بدنی: هر نوع دیه یا ارش ناشی از صدمه، شکستگی، نقص عضو، از کار افتادگی (جزئی یا کلی – موقت یا دائم) یا دیه فوت شخص ثالث به سبب حوادث مشمول بیمه موضوع قانون و هزینه معالجه (چنانچه مشمول قانون دیگری نباشد)، به استثنای موارد مندرج در ماده (۷) قانون.
چ – خسارت های مالی: زیان هایی که به سبب حوادث مشمول بیمه موضوع قانون به اموال شخص ثالث وارد شود، به استثنای موارد مندرج در ماده (۷) قانون.
ح – فقدان بیمه نامه: وسیله نقلیه در زمان وقوع حادثه تحت پوشش بیمه موضوع قانون نباشد.
خ – بیمه گر: هر یک از شرکت های بیمه دولتی و غیر دولتی که مجوز فعالیت در رشته بیمه شخص ثالث از بیمه مرکزی را دارا می باشند.
د – خسارت های بدنی خارج از شرایط بیمه نامه: هر گونه خسارت بدنی وارد شده به اشخاص ثالث که بر اساس قوانین و مقررات یا شرایط عمومی بیمه نامه پرداخت آن بر عهده بیمه گر مربوط نباشد. در هر صورت میزان تعهدات بیمه گر نمی تواند کمتر از حداقل الزامات مندرج در قانون باشد.

خسارت های بدنی

ماده ۲:  شخص ثالث زیان دیده یا ورثه قانونی وی حق دارد با ارائه مدارک موضوع ماده (۳) برای دریافت خسارت بدنی به طور مستقیم حسب مورد به بیمه گر مربوط یا صندوق مراجعه نماید.

ماده ۳: مدارک لازم برای بررسی و پرداخت خسارت بدنی متعلقه توسط بیمه گر و صندوق حسب مورد به شرح زیر می باشد:

• اصل یا تصویر مصدق گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا گزارش مقامات انتظامی یا نظریه کارشناس یا هیئت کارشناسی منتخب مراجع قضائی.
• بیمه نامه شخص ثالث یا هرگونه مدرک دیگری که حاکی از بیمه وسیله نقلیه مسبب حادثه در زمان وقوع حادثه باشد.
• تصویر گواهینامه رانندگی مسئول حادثه مگر اینکه مشخصات کامل گواهینامه رانندگی در گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه درج گردیده یا اینکه راننده مسئول حادثه فاقد گواهینامه رانندگی متناسب با نوع وسیله نقلیه موجد حادثه باشد.
• مدارک شناسایی مصدوم یا متوفی.
• تصویر خلاصه پرونده بالینی مصدوم یا متوفی در صورتی که در یکی از مراکز درمانی بستری شده باشد.
• نظریه پزشکی قانونی.
• تصویر مدرک شناسایی وسیله نقلیه مسبب حادثه در صورت وجود.
• ارائه مدارک مثبته دایر بر احراز سمت قانونی متقاضی از قبیل قیمومت یا وکالت یا وصایت یا ولایت خاص حسب مورد.
• جواز دفن یا گواهی فوت یا شناسنامه باطل شده متوفی.

ماده ۴: اشخاص زیان دیده در حوادث راننگی منجر به صدمات بدنی غیر از فوت می توانند برای دریافت پنجاه درصد خسارت بدنی تقریبی، موضوع ماده (۱۶) قانون با ارائه مدارک موضوع ماده (۳) مستقیما به شرکت بیمه مربوط یا صندوق مراجعه و خسارت متعلقه را مطالبه و دریافت نمایند.

ماده ۵: در حوادث رانندگی منجر فوت، بیمه گر می تواند در صورت توافق با راننده مسبب حادثه یا بیمه گذار و ورثه شخص ثالث، بدون نیاز به رای مراجع قضایی، دیه و دیگر خسارت های بدنی وارد شده را به وی پرداخت نماید.

خسارت های مالی

ماده ۶: شخص ثالث زیان دیده حق دارد با ارائه مدارک موضوع ماده (۷) نسبت به دریافت خسارت مالی اقدام نماید.

ماده ۷:  مدارک لازم برای بررسی و پرداخت خسارت مالی توسط بیمه گر مربوط به شرح زیر می باشد:

1. بیمه نامه شخص ثالث یا هر گونه مدرک دیگری که حاکی از بیمه بودن وسیله نقلیه مسبب حادثه در زمان وقوع حادثه باشد.
2. اصل یا تصویر مصدق گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه یا نظریه کارشناس یا هیئت کارشناسی منتخب مراجع قضایی.
3. تصویر گواهینامه رانندگی مسئول حادثه، مگر اینکه مشخصات کامل گواهینامه رانندگی در گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه درج گردیده یا اینکه راننده مسئول حادثه فاقد گواهینامه رانندگی متناسب با نوع وسیله نقلیه موجد حادثه باشد.
4. تصویر مدرک شناسایی وسیله نقلیه مسبب حادثه در صورت وجود.
5. ارائه مدارک مثبته دایر بر احراز سمت قانونی متقاضی از قبیل قیمومت یا وکالت یا وصایت یا ولایت خاص حسب مورد.

ماده ۸: در اجرای ماده (۱۸) قانون، بیمه گر مکلف است در صورت وجود شرایط زیر با دریافت مدارک مذکور در ماده (۷) به استثنای بند (۲) آن، خسارت مالی زیان دیده را پرداخت نماید:

الف – وسایل نقلیه مسبب حادثه و زیان دیده در زمان وقوع حادثه، دارای بیمه نامه معتبر باشند.
ب – خسارت مالی وارد شده یا مورد مطالبه شخص زیان دیده حداکثر تا سقف تعهد مالی مندرج در ماده (۴) قانون باشد.
پ – بین طرفین حادثه اختلافی وجود نداشته باشد.
ت – حادثه رانندگی منجر به خسارت بدنی نشده باشد.
ث – وسایل نقلیه مسبب حادثه و زیان دیده هم زمان مورد بازدید کارشناس منتخب بیمه گر مربوط قرار گیرند.

ماده ۹: میزان خسارت مالی وارد شده به وسیله نقلیه شخص ثالث زیان دیده با توافق بیمه گر مربوط و شخص ثالث زیان دیده تعیین و به صورت نقدی پرداخت خواهد شد.

در صورت عدم توافق شخص ثالث با مبلغ خسارت تعیین شده، بیمه گر مربوط موظف است وسیله نقلیه شخص ثالث زیان دیده را در تعمیرگاه مجاز یا تعمیرگاهی که مورد قبول وی باشد، تعمیر نموده و هزینه های تعمیر را تا سقف تعهدات مالی مندرج در بیمه نامه پرداخت نماید.

سایر مقررات

ماده ۱۰: در صورتی که بیمه گر یا صندوق در مهلت مقرر در این آیین نامه نسبت به پرداخت خسارات متعلقه به شخص ثالث زیان دیده خودداری نمایند، شخص ثالث زیان دیده می تواند موضوع را به بیمه مرکزی منعکس و درخواست رسیدگی نماید.

این تصویب نامه در تاریخ ۱۳۸۹/۹/۲۷ به تایید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

معاون اول رئیس جمهور – محمد رضا رحیمی