ارتقای شغلی در یک نهاد: وجود یک نهاد اجرایی قدرتمند خاص در هر شرکت خصوصی و کارگاهی لازم و ضروری است و در صورتی که این چنین نهادی وجود نداشته باشد،در این صورت مدیرعامل شرکت از به اجرا درآوردن برخی از قوانین سرباز میزند و در نهایت کارگران نیز با کارفرما دچار مشکلاتی میشوند. عدم طبقه بندی مشاغل، یکی از مهمترین مشاغلی است که باعث میشود کارگران به راحتی به ارتقای شغلی دست یابند.
معنا و مفهوم طبقه بندی مشاغل و ارتقای شغلی
تاثیر این طرح بر حقوق و مزایای کارگری و کارمندی
وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی براساس ماده 48 قانون کار موظف است که با استفاده از استاندارد مشاغل و عرف مشاغل کارگری، همه مشاغل را ارزیابی کرده و در نهایت آنها را طبقه بندی نماید و این طرح را در سراسر کشور اجرا کند. در طی سالهای گذشته نیز طرح طبقه بندی مشاغل یکی از مهمترین اولویتهای دولت بوده است.
لزوم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در کارگاههای کار
در همین راستا، طرح طبقه بندی مشاغل کارگاهها و ارتقای شغلی در اسفند ماه 1352 توسط هیات دولت تصویب شد. بعد از این زمان بود که کارشناسانی که از طرف وزارت کار تایید شده بودند به کارگاهها مراجعه میکردند و مشاغل و وضعیت هر یک از شاغلان، میزان مهارت، تلاشهای و مسئولیتهای آنان را میسنجیدند و در نهایت وضعیت آنها را در گروههای بیست گانه مشاغل مشخص و تعیین میکردند. شورای عالی کار براساس مقررات، پس از این که گروه کارگر مورد نظر را در کارگاه مشخص میکرد، ضریب کاری خاصی را برای این نوع گروه شغلی تعیین میکرد و براساس همین ضریب، حداقل دستمزد کارگر نیز مشخص میگردید. ضریب کاری، یک یا بیشتر از یک است و این ضریب در سایر گروهها تاثیر مثبت و سازنده ای ایفا میکند و فقط گروه اول است که حداقل دستمزد کاری را دریافت میکند.
افزایش دستمزد و ارتقای شغلی
افزایش دستمزد کارگر باعث میشود تا سایر موارد مرتبط با کار مانند حق عائله، حق فرزند، حق مسکن ، اضافه کاری و حق شیفت نیز در فیش و رسید حقوقی او منعکس شود و در نهایت همه این موارد رو به بالا افزایش خواهند یافت. براساس مصوبه دولت، همه کارگاهها موظف هستند که این طرح را اجرا کنند و اجرای این چنین طرحی لازم و ضروری بوده و هیچ کارفرمایی حق ندارد از اجرای آن سرباز بزند.
براساس بخشنامه شماره 12096 مورخه 2/9/74 معاونت تنظیم روابط کار و وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی، و براساس اجرای ماده 1 آیین نامه اجرایی تبصره 1 ماده 49 قانون کار، بعد از تاریخ 1/4/1375، تمامی واحدهای اقتصادی که 50 کارگر در این کارگاهها مشغول به کارند موظف به اجرای این طرح ارتقای شغلی هستند. اجرا شدن این طرح همزمان با به حدنصاب رسیدن تعداد کارگران کارگاه به 50 نفر است و کمتر از این تعداد مشمول این طرح نخواهد شد.
زمانی که تعداد کارگران به حد نصاب برسد، کلیه کارگران در کارگاه های دائم، موقت، فصلی و … مشمول این طرح می شوند و لازم است که از مزایای این طرح برخوردار شوند.
طرح طبقه بندی مشاغل همیشه لازم الاجراست و سرپرست کارگاه موظف به اجرای آن است.