ازدواج اینترنتی: دو موضوع خانواده و مسائل جنسی در دو قرن اخیر همواره در کانون مهمترین تحولات جامعه مدرن قرار داشته، از طرف دیگر فضای چت رومهای اینترنتی و ازدواج اینترنتی هم به منزله ی عرصه ای مدرن برای برقراری ارتباط و آشنایی، مرزهای تازه ای را در شکل گیری ارزشها و هویت یابی، پیش روی جوانان ما قرار داده است. روابط در این فضای مجازی امتداد روابط واقعی است که دختر و پسر تجربه می کنند. اگرچه مرزبندی جنسیتی در روابط مجازی ضعیفتر می شود اما واقعیت زیستی بویژه اجتماعی جنسیت در این روابط نیز خود را نشان می دهد.
ازدواج اینترنتی
در دوره ی مدرن، از قرن نوزدهم به بعد تحولات عظیمی در شکل نهاد خانواده رخ داده است. امروز عشق رمانتیک یا احساسی جایگزین مصلحتها و معیارهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برای پیوستن دو فرد به منزله ی زوج می شود. برخی از صاحبنظران عشق رمانتیک را صرفاً پدیده ای اروپایی می دانند و معتقدند تنها در اروپا برای اولین بار عشق به منزله ی عامل اصلی ازدواج اینترنتی در سطح عمومی تحقق یافته است از جمله ی این صاحبنظران «آنتونی گیدنز» جامعه شناس بریتانیایی است.
گیدنز میان دو نوع عشق تمایز قائل می شود یکی عشق شهوانی (Passionate love) و دیگری عشق احساسی (Romantic love) مهریه است. در عشق احساسی عناصر عشق متعالی، بر شور و احساس جنسی غلبه می کند و این خصیصه ای است که آن را از عشق شهوانی متمایز می کند. عشق شهوانی پدیده ای جهانی است اما به اعتقاد گیدنز عشق احساسی، پدیده ای مدرن می باشد.
ازدواج اینترنتی امری است که در چند ساله ی اخیر در کشور ما از رواج بالایی برخوردار بوده است. با رایج شدن استفاده اینترنت در میان نسل جوان دایره ی ارتباطی افراد، بسیار بالا رفته است، یک فرد برای انتخاب همسر و آشنایی با افراد توری پهن می کند به وسعت جهان، گفته شد که امروزه ازدواجها کمتر بر اساس اصل وابستگی طرفین به یکدیگر صورت می گیرد، حال سوال اینجاست که آیا واقعاً عشق احساسی در یک فضای مجازی بوجود می آید؟ آیا مجازی بودن فضا، بر واقعیت داشتن، شدت و نوع این عشق تأثیرگذار نیست؟
از عمده ترین مشکلات دیگری که عرف جامعه ما با آن سر سازگاری ندارد این است که چگونه دو فرد از طریق اینترنت می توانند یکدیگر را بشناسند، در صورتیکه به راحتی فرد می تواند در این فضای مجازی هویت واقعی خود را پنهان کند و هویتی جعلی را در ذهن فرد مقابل نقاشی کند و بعدها است که در زندگی خانوادگی و زناشویی انطباق این دو تصویر با یکدیگر مشکل ساز می شود. باید پاسخ داد که اینترنت هم به مانند دنیای واقعی بستر را برای آشنایی و ارتباط افراد با یکدیگر آسان می کند. چه بسیار افرادی که غیر از فضای اینترنتی با یکدیگر آشنا شده اند اما زندگی نافرجامی داشته اند. واقعیت درونی افراد در عمل خود را نشان می دهد، ازدواج اینترنتی یک موقعیت اجتماعی است و تا افراد در این موقعیت قرار نگیرند نمی توانند نقشهای خود را بپذیرند.
از عمده ترین مشکلات دیگری که عرف جامعه ما با آن سر سازگاری ندارد این است که چگونه دو فرد از طریق اینترنت می توانند یکدیگر را بشناسند، در صورتیکه به راحتی فرد می تواند در این فضای مجازی هویت واقعی خود را پنهان کند و هویتی جعلی را در ذهن فرد مقابل نقاشی کند.
علاوه بر بحث ازدواج اینترنتی باید توجه داشت که مجازی بودن این دنیا خود مطلبی است انکار ناشدنی که افراد در این فضا تخلیه روانی می شوند. هنگامی به مشکل برمی خوریم که پیامدهای عملی و نامطلوب این روابط وارد دنیای واقعی شود. و البته نکته ای که باید متذکر شد اینست که روابط نامشروع در دنیای مجازی هم به نوبه ی خود آسیبهایی دارد که شاید آشکار نباشد اما هیچگاه نمی توان آن را انکار کرد.
واقعیتی که باید پذیرفت این است که اینترنت و چت رومها به عنوان پایگاهی برای تخلیه روانی افراد مورد استفاده قرار می گیرد ومسلم است اعتماد کردن به این فضا کار عاقلانه ای نیست.
در هر حال …
یک نکته! ما که در اکثر رفتارهای زندگیمان سنتی عمل می کنیم، چرا می خواهیم در ازدواج مدرن باشیم؟و یا ازدواج اینترنتی کنیم؟
