توافقنامه‌ی طلاق : پایان دادن به یک ازدواج، هیچگاه آسان نیست. شما و همسرتان با وجود شرایط روحی نامناسب، مجبور به اخذ تصمیم های مهمی در خصوص دارایی ها، املاک و حضانت فرزندانتان هستید.
توافقنامه‌ی طلاق
برخی ها گمان می‌کنند که همه چیز از قبل تعیین شده و نیازی به بحث در این مورد نیست. اما در بسیاری از مواقع یکی از زوج ها یا شاید هر دو، نسبت به یک سری تصمیمات اعتراض کرده و دعوا پیش می‌آید، اگر به این اختلافات رسیدگی نشود ممکن است به دخالت دادگاه و خرج و مخارج اضافی بینجامد.
چگونه می‌توان از این اختلافات جلوگیری کرد؟
در نوشتن متن توافقنامه دقت کنید. توافقنامه‌ی طلاق یک مدرک قانونی است که حقوق و حدود دو زوج را مشخص می‌کند و تکلیف اموری مانند حقوق فرزندان و همسر سابق، میزان ارتباط میان زوج پس از طلاق و تقسیم اموال را روشن می‌نماید. توافقنامه‌ی طلاق اثباتی است برای مسائلی که در مورد آنها با همسر سابق خود به تفاهم رسیده‌اید. این باعث می‌شود که هیچکدام از طرف های قرارداد، بعدها زیر حرف خود نزنند.
قواعد تنظیم یک توافقنامه‌ی طلاق
به منظور قانونی و قابل اجرا بودن توافقنامه‌ی طلاق تعدادی قاعده وجود دارند که به شرح زیر هستند
هر دو زوج باید
1) دارایی های خود (اعم از املاک و درآمد) را به طور کامل قید کنند.
2) تمام شرایط توافقنامه را بدانند.
3) اجازه دهند تا توافقنامه به صورت عادلانه تنظیم شود.
علاوه بر این، دو طرف باید در حضور شاهد توافقنامه را امضا کنند. اگر توافقنامه را ضمیمه‌ی پرونده‌ی طلاق خود کرده اید، حداقل یک نسخه کپی از آن بگیرید. در صورتی که شما و همسر سابقتان راجع به مسئله ای تغییر نظر دادید، می‌توانید یک توافقنامه‌ی جدید تنظیم نمایید.
توافقنامه‌ی طلاق باید حاوی چه اطلاعات و شرایطی باشد؟
هنگام نوشتن متن توافقنامه، پارامترهایی که از این به بعد (پس از طلاق) برای شما مهم هستند در نظر بگیرید. اگر فرزند دارید، می‌توانید شرایط حضانت، تحصیلات و امور مالی مربوط به آن ها را قید کنید. راجع به تقسیم دارایی هایتان و همچنین دارایی هایی که نمی‌خواهید تقسیمشان کنید، تصمیم گیری نمایید. باید مشخص کنید که خانه‌ی مشترکتان چگونه تقسیم می‌شود و اگر یکی از زوج ها موظف به پرداخت مبلغی به همسرش است، تا چه زمانی باید این کار را ادامه دهد. حتی می‌توانید بدهی هایی که قبل از طلاق داشتید نیز در این توافقنامه ذکر کنید.
به عنوان مثال، یک زوج با دو فرزند زیر هفت سال، ممکن است تصمیم بگیرند که پدر تمام هزینه های فرزندان را تا زمانی که فرزند کوچکتر به مدرسه برود، پرداخت کند و مادر از آنها نگهداری نماید. یک زوج دیگر نیز امکان دارد پس از فروش خانه‌ی مشترکشان، کاملا زندگی خود را از هم جدا و قطع ارتباط کنند.
درست است که نوشتن یک توافقنامه‌ی طلاق بدون مراجعه به مشاور حقوقی نیز امکان پذیر است، اما پیشنهاد می‌شود که قبل از امضای توافقنامه‌ی طلاق حتما به وکیل مراجعه کنید. یک متخصص در حوزه‌ی حقوق خانواده با مطالعه‌ی متن توافقنامه می تواند شما را از صحت شرایط نوشته شده مطمئن سازد تا مبادا حقوقتان پایمال شوند. یک توافقنامه‌ی معتبر می تواند آینده ی شما را تضمین کند، پس در رعایت تمام شرایط دقت لازم را داشته باشید.
اگر موافقت نکنید چه می‌شود؟
دادگاه از زوج می‌خواهد که خودشان درباره ی جدایی و توافقنامه‌ی طلاق کنند. اگر به نتیجه نرسند، جلسات دادگاه طول خواهد کشید و وقت و هزینه‌ی زیادی صرف خواهد شد. برای زوج هایی که در مسئله ی توافق با مشکل رو به رو هستند، یک راه حل وجود دارد.
هر کدام از دو زوج می‌توانند یک وکیل متخصص در امور خانواده استخدام کنند. وکیل به آنها کمک خواهد کرد که حقوق خود را بشناسند و همچنین در مذاکره های مربوط به توافقنامه‌ی طلاق می تواند نماینده ی آنها باشد. بسیاری از زوج ها ترجیح می‌دهند که بحث راجع به شرایط طلاق را به طور مستقیم انجام ندهند. با دخالت وکلا نقش احساسات در تصمیم گیری ها از بین رفته و شرایط طلاق با دقت بیشتری تعیین خواهد شد.
به جز وکیل، یک فعال اجتماعی، روانشناس یا هرگونه متخصص در زمینه‌ی حقوق خانواده نیز می‌تواند در این زمینه شما را یاری دهد. چنین افرادی با زوج صحبت کرده و به آن ها کمک می‌کنند تا تصمیماتی بگیرند که برای هر دوی آنها مفید و در عین حال عادلانه باشند. منظور از مراجعه به یک واسطه، مرور اختلافات گذشته یا تعیین مقصر نیست، بلکه هدف نهایی رسیدن به یک طلاق توافقی می باشد.
